افزایش قدرت رایانه ها با تراشه های کوانتومی

به گزارش پایگاه بی بی سی نیوز، نتایج یکی از پیچیده ترین تلاش ها برای حرکت به سوی یک رایانه کوانتومی در نشست انجمن فیزیک آمریکا در شهر دالاس به نمایش گذاشته شده است. در این شیوه برای انجام محاسبات از 'حالت کوانتوم' ماده استفاده می شود به صورتی که اگر در ابعاد وسیعتر به کار گرفته شود می تواند رایانه های کنونی را جا بگذارد. این تراشه شش سانتی متری در شش سانتی متری حاوی 9 دستگاه کوانتوم از جمله چهار 'بیت کوانتومی' است که محاسبات را انجام می دهد. گروه سازنده این وسیله اعلام کرد که امکان افزایش آن به 10 بیت کوانتومی در سال جاری وجود دارد. رایانه های کوانتومی به جای استفاده از یک ها و صفرها که در رایانه های دیجیتالی به کار می رود، از وضعیتی موسوم به 'سوپرپوزیسیون' استفاده می کنند - وضعیتی از ماده که می توان آن را به طور همزمان یک و صفر دانست. یکی از حیله های محاسبه کوانتومی انجام محاسبات در همه وضعیت های سوپرپوزیسیون به طور همزمان است. با تنها یک بیت کوانتومی، یا کوبیت، اختلاف زیاد نیست اما با افزایش شمار کوبیت ها تفاوت چشمگیر می شود. گفته می شود که اگر شمار کوبیت ها به 100 برسد رایانه های کوانتومی را قابل رقابت می کند. 'اریک لوسرو' از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا در این همایش بکارگیری فناوری فیزیک کوانتوم گفت: هیجان آور است که ما اکنون به نقطه ای رسیده ایم که اگر بخواهیم یک پردازنده کوانتومی بسازیم از این صحبت کنیم که از چه ساختاری استفاده خواهیم کرد.

به گزارش پایگاه بی بی سی نیوز، نتایج یکی از پیچیده ترین تلاش ها برای حرکت به سوی یک رایانه کوانتومی در نشست انجمن فیزیک آمریکا در شهر دالاس به نمایش گذاشته شده است. در این شیوه برای انجام محاسبات از 'حالت کوانتوم' ماده استفاده می شود به صورتی که اگر در ابعاد وسیعتر به کار گرفته شود می تواند رایانه های کنونی را جا بگذارد. این تراشه شش سانتی متری در شش سانتی متری حاوی 9 دستگاه کوانتوم از جمله چهار 'بیت کوانتومی' است که محاسبات را انجام می دهد. گروه سازنده این وسیله اعلام کرد که امکان افزایش آن به 10 بیت کوانتومی در سال جاری وجود دارد. رایانه های کوانتومی به جای استفاده از یک ها و صفرها که در رایانه های دیجیتالی به کار می رود، از وضعیتی موسوم به 'سوپرپوزیسیون' استفاده می کنند - وضعیتی از ماده که می توان آن را به طور همزمان یک و صفر دانست. یکی از حیله های محاسبه کوانتومی انجام محاسبات در همه وضعیت های سوپرپوزیسیون به طور همزمان است. با تنها یک بیت کوانتومی، یا کوبیت، اختلاف زیاد نیست اما با افزایش شمار کوبیت ها تفاوت چشمگیر می شود. گفته می شود که اگر شمار کوبیت ها به 100 برسد رایانه های کوانتومی را قابل رقابت می کند. 'اریک لوسرو' از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا در این همایش بکارگیری فناوری فیزیک کوانتوم گفت: هیجان آور است که ما اکنون به نقطه ای رسیده ایم که اگر بخواهیم یک پردازنده کوانتومی بسازیم از این صحبت کنیم که از چه ساختاری استفاده خواهیم کرد. ابداع مهم این گروه یافتن راهی برای قطع کامل تماس ها -اینتراکسیون- میان عناصر مدار کوانتومی بود. وضعیت های کوانتومی ظریفی که آنها ایجاد می کنند باید بدون آنکه نابود شود دستکاری، جابجا و ذخیره شود. 'جان مارتینیس' از دانشگاه کالیفرنیا سرپرست مطالعات یادشده گفت: این مشکلی است که برای سه یا چهار سال درباره اش فکر کرده ایم، اینکه چطور باید تماس ها را قطع کرد. حالا این مشکل برطرف شده و این عالی است - اما خیلی چیزهای دیگر هم هست که باید انجام دهیم. راهکاری که گروه تحقیقاتی یادشده ، پیدا کرد تحت عنوان معماری 'رزکیو' معرفی شده است. این اساسا نقشه یک رایانه کوانتومی است و چندین مقاله ارایه شده در کنفرانس دالاس، چگونگی استفاده از آن را نشان داد. لوسرو در این باره گفت: ما در آستانه دستیابی عملی به یک رایانه کوانتومی قرار داریم. او می گوید، جهان بیت های کوانتومی ابررسانه ای 10 سال قبل حتی وجود نداشت. به گفته وی، ما هنوز فاصله زیادی از یک رایانه کوانتومی در ابعاد وسیع داریم اما همین نیز پیشرفتی سریع است.